පාලු අඳුරු නිසල රැයක
වීදි කොණ දෙමහල් ගොඩනැගිල්ලක
සුපිපුනු කිඩාරම් මල
විඳින්නට එන සමනළයා මම. . .
බඹර දෙබරුන් සරන
විෂ දළින් කිඩාරම් සුවඳ බිඳින
පරාජිත රාජධානියේ
සඳ කැල්ම වෙමි මම. . .
සල් සපු නා ගෙමිදුලෙහි සිටුවන
කිඩාරම් සුවඳට වීදියට ඇදෙන
සපු මලක් දෝතින් ගෙන හිරු එළිය යට
කිඩාරම් දුඟදට දොස් නගන
කුහක බඹරකු නොවී. .
අදිසි කිඩාරම් සුවඳටම ඇලුම් වන
අහිංසක සමනළයෙක් වෙමි මම. . .
කිඩාරම් මලේ පවා සුවඳ දිග හැරේ....
ReplyDeleteඒක ඇත්ත සහෝ..
Deletethumbs up !!!
ReplyDeletethnx!
Delete