වරිච්චියෙන් එල්බී උණ පතුරු ඇත
මුදුන් බාල්කයටත් අද සවිය නැත
තුන් ගින්දරක් නිවු සිරිමත් සවිය අත
වැරහැලි වෙලා ඇත පැද්දෙන ඇඳක් මත
මහ වැව සිදී වියලී ඉරි තැලී ඇත
පොඩි ඇල වේලි ගැන වෙහෙසී පලක් නැත
පාලුය රැයම නිසලය නිහඬය දිගුය
තනි රකිනා සවිය උල ලේනිගෙ කවිය
තිබු එක පහන දැල්වූයෙත් අඳුරමය
ගොරවන්නෙත් නැතිව වැස්සම අසරණය
මහ ගෙය ඉඩම ඔප්පුවෙ මිලටත් වැඩිය
පත පොත දැනුම වෙත රුපියල යාලු විය
පැදුරත් නොදැන නුඹ වෙන් වී ගිය දිනය
මහ ගෙයි බාල්කය හිස මත පාත් විය
